شازده کوچولو
تو مسئول همیشگی آن می شوی که اهلیش کرده ای.شازده کوچولو
تو مسئول همیشگی آن می شوی که اهلیش کرده ای.سروها ایستاده میمیرند
لیلا اسفندیاری قهرمان و شیر زن کوهنوردی ایران در
هیمالیاجاودانه شد
از روز جمعه ۳۱ تیر، پیکر لیلا اسفندیاری در ارتفاعات هیمالیا و بین شکاف‌های یخی آرام گرفته است.
زنی که صعودهای زمستانی‌اش از مسیرهای مختلف به دماوند و صعودش از دیواره علم کوه، فقط گام‌های نخست او در بلندپروازی‌های بی‌نظیرش در این رشته ورزشی بود.
اولین زن ایرانی بود که «نانگاپاربات ۸۱۲۶ متری» به عنوان دومین قله دشوار جهان را فتح کرد و در همان صعود، سرپرست گروهی بود که تمام اعضایش مردان زبده کوهنوردی ایران بودند.
باز به عنوان اولین زن ایرانی به انتهای غار پراو در کرمانشاه رسید و صعودش به یخچال دره یخار نیز موفقیت آمیز بود.
در صعود به قله «کی دو» هم تا آستانه موفقیت کامل پیش رفت. قله هشت هزار متری گاشربروم۲ آخرین نقطه‌ای بود که او بر آن گام گذاشت. جایی که حتی زبده‌ترین کوهنوردان جهان، برای برداشتن هر قدم باید پنج بار نفس بکشند.
عبدالعظیم برهمنی از کوهنوردان تیم ملی ایران، مقصر اصلی این اتفاق تلخ را کارگر ارتفاع بالای لیلا می‌داند و می‌گوید: «کارگر ارتفاع بالای لیلا هیچ کمکی به او نمی‌کرد؛ به نحوی که وقتی من برای لیلا چای آماده کردم، کارگرش حتی در کنار چادر هم نبود، چه برسد به اینکه در موقع لازم بتواند به لیلا اسفندیاری کمک کند.»
لیلا دیسک کمر داشت و جراحی هم کرد. گویا ریسک این عمل به قدری بالا بوده که خطر فلج شدن راهم در پی داشته اما لیلا با تمام مصائب مالی که او را در تنگنا قرار داده بود
نه تنها بر این عارضه غلبه می‌کند،
بلکه ارتفاعات هیمالیا را هم زیر پا می‌گذارد.
لیلا اسفندیاری و ماجراهای حیرت انگیز صعودهای انفرادی‌اش به مرتفع‌ترین قلل جهان؛ فقط زمانی بر سر زبان‌ها افتاد که در بام جهان لغزیده و پایین افتاده بود.
همان جا که وصیت کرده بود
اگر افتادم، بگذارید بمانم. می‌خواهم «بام جهان» آرامگاه ابدی‌ام باشد
روحش شاد و یادش گرامی باد
سروها ایستاده میمیرند
تقدیم به کسی که ایستاده رفت....
و هیچوقت شکست را قبول نکرد...
سروها ایستاده میمیرند
تقدیم به کسی که ایستاده رفت....
و هیچوقت شکست را قبول نکرد...
تقدیم به کسی که ایستاده رفت....
و هیچوقت شکست را قبول نکرد...
به تماشا سوگند
به نظر من نوشته هاش خیلی قشنگن
به قول معروف در دنیای ادبیات و سخنوری ،از دور دستی بر آتش داره
بعد از مدتها اصرار اینجانب و انکارهای "عادل خان" بالاخره ایشون تصمیم گرفتن یه دستی به سرو روی وبلاگشون بکشن و قول دادن از این به بعد سر صبر و حوصله وبلاگشون و آپ بفرمایند
ایشون از این به بعد اینجا با نام "به تماشا سوگند"می نویسند
باشد که بر سر قولشان بمانند
آمین