شازده کوچولو

تو مسئول همیشگی آن می شوی که اهلیش کرده ای.

شازده کوچولو

تو مسئول همیشگی آن می شوی که اهلیش کرده ای.

Mental body

همه آدما در طول زندگیشون حرفهایی می زنن و گاه رفتاری دارن که پس از مرگشون تبدیل به یه کالبد میشه و فکر و اعتقادشون توی اون کالبد جای می گیره و نشون دهنده عرض زندگیشون میشه

 اینطوری تا مدتها تو ذهن آدمای زنده باقی می مونن



 در مورد فیلسوفا و عرفا که این قضیه به شکل جدی تری صادقه یعنی حجم شناخت اونها از زندگیشون به حدی وسیعه که گاه کالبد ذهنیشون در بین آدمای دیگه تا نسلها دست به دست مییشه به این صورت اونها برای همیشه برای اطرافیانشون زنده خواهند بود و جالب اینجاست که رابطه باقی موندن این کالبد ذهنی  با وزنش نسبت مستقیم داره

یعنی هرچه قدر سنگین تر باشه سالیان بیشتری در دنیا باقی می مونه و گاه به جایی می رسه که افرادی پیدا میشن تا اون و سرمشق راه ورسم زندگیشون قرار میدن

گاهی اوقات باخودم می گم من که نه فیلسوقم و نه عارف ، پس به عنوان یه آدم واقعی کوچولوی کوچولو کالبد ذهنی چند ساله ای خواهم داشت؟ راستی، اصلا چقدر مهمه که وقتی دیگه نیستیم، یه کالبد ذهنی رو حالا با هر وزنی، بین آدمایی که ترکشون کردیم به یادگار بذاریم؟

 

نظرات 5 + ارسال نظر
آرشمیرزا سه‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 12:28 ق.ظ

چه خوب
با این حساب من همیشه توی ذهن شماها زنده ام
عمرن مکاشفات منو هیچ عارفی ندااشته ونداره.

نمونه ش همین مرید جدیدم عادل قربانی!


گلی سه‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 03:24 ق.ظ http://golenaz1.persianblog.ir/

ها.........نمی دونم چقدر مهمه! منم زیاد بهش فکر کردم به نتیجه نرسیده م!
فقط شاید اینجوری دل آدم وقتی زنده ست یه کم آروم بگیره.
----------------
امروز بازم دلم گرفته بود، بازم یه فال آهنگ گرفتم به نیت دلی و باز این اومد: من عاشقتم دلت قرص...!
و چون فالم رو از تلویزیون می گرفتم و نه از توی لیست آهنگای خودم، کلی تعجب داشت که دوباره این آهنگ باشه. (البته من اصلا این آهنگ رو ندارمم)
خب دفه ی اول من اینو نوشتم تو وبلاگم و همه هم پاش نظرای قشنگی گذاشتن...
امروز که دوباره اون اتفاق تکرار شد، میدونی بلافاصله یاد کی افتادم؟ یاد تو... و اون کامنتی که برام گذاشتی...«گلی جووون دلت قرص خدا همینجاست...»
و خیلی چسبید. مرسی عزیز دلم.
----------------
راستی لینک من تو لینکدونیت هنوز همون قدیمیه ست. ممنون میشم به روزم کنی. قربانت.

محبوب سه‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 10:58 ق.ظ http://mahboobgharib.blogsky.com

دقیقا این چیزیه که من خیلی وقتا بهش فکر می کنم ... کهمن بعد از مردن و نبودنم تا چند سال تو ذهن آدما می مونم ... اصلا می مونم؟

مازیار سه‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 11:12 ق.ظ http://iso1364.blogfa.com

زدی تو خط فضا ها بابا بیا رو زمین اینورا بیشتر حال میده اون بالا جاذبه نداره پشتک میزنیا

ناهید خانومی سه‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 01:17 ب.ظ

راستش یه وقتایی فکر میکنم خیلی مهمه و یه وقتایی میگم حالا خیلی هم مهم نیست خودمم موندم .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد